Toch een kerstboompje in Irvine

Ik kon niet meer slapen en ik dacht het is 4 uur... dus 7 uur geslapen... tja... was te verwachten... Maar het bleek 3 uur te zijn... Nou ja... Ik wil naar beneden sluipen om niemand wakker te maken en ik zie een lamp branden... Ik ga voorzichtig de trap af en Ina kijkt me glimlachend aan... Tja... we hadden  er beide dus last van. Ach... het hoort bij de tijdsverschil. Ze was al thee aan het zetten dus bood ze mij ook een mok aan. Daar zei ik geen nee tegen.

Lekker zitten op de bank een beetje kletsen met wat kerst muziek op de achtergrond. Haard op de aan... we moesten echt wat met die blokken gaan doen... Het was echt veel te veel. 

Het is fijn om weer hier in de VS te zijn met familie en Erwin. 

In de loop van de ochtend kwamen Eric en Erwin ook naar beneden. Ik was er wel steeds meer van overtuigd dat we een kerstboompje nodig hadden en gelukkig had Eric er niets op tegen. Ik had zijn boompje al in de garage zien staan dus die maar gepakt en opgezet. Eric had ergens lichtjes vandaan getoverd en daar ben ik mee aan de slag gegaan. Hij had een streng met rood en groene lichtjes... ik had mijn bedenkingen, maar heb ze er toch in gedaan. Samen met een streng witte lichtjes. 

Het was moeilijik te zien of het er een beetje fatsoenlijk in zat aangezien het heel zonnig was in de woning. 

Eric kon zo gauw de kerstballen niet vinden, dus we zouden wel even naar de winkel moeten... Eric vond kerstballen van de supermarkt leuk  en goed genoeg en we moesten nog wat boodschappen doen. 

Er was een folder in de brievenbus gekomen met daarin kerstdiners die kant en klaar opgehaald konden worden. Je hoefde het dan nog alleen maar op te warmen. Eric had ook nog wat certificaten van Omaha Steaks en probeerde die te bellen... hij werd in de wacht gezet en het duurde maar liefst een uur voor de lijn werd verbroken.

Terwijl Eric een kerstdiner met zijn certificaat van Omaha Steaks probeerde te krijgen, kwamen we er achter dat de voet van de boom wat gammel was. In eerste instantie geprobeerd te plakken met stevige plakband, maar dat bleek niet voldoende te zijn. Eric had ergens lichtjes vandaan getoverd en bij die erin doen, begon de boom steeds meer te hellen.  Eric stond nog steeds in de wacht aan de telefoon. Hij had de wacht muziekje op luidspreker gezet maar dat zorgde ervoor dat wij met dat eeuwig herhalende rot deuntje mee konden genieten.

In de tussentijd was Eric aan het kijken of hij het boompje  nog kon redden met wat ijzerdraad. Gelukkig lukte dat, maar zorgde het ervoor dat de lichtjes niet meer goed in de boom zaten... zo leek het in elk geval. 

Nog steeds met dat stomme deuntje op de achtergrond reden we naar de supermarkt waar vervolgens de verbinding werd verbroken. 

We hadden de spullen die we nodig hadden en thuis aangekomen even geluncht. Eric irriteerde zich aan de lichtjes in de boom en rukte ze er zowat uit. Nog duidelijk gefrustreerd over de lange wacht voor niets. 

Lampjes er opnieuw ingedaan en het stond aanzienlijk beter. Bij het ophangen van de kerstballen bleken er geen haakjes bij te zitten... Wij weer terug naar de winkel. Dit keer lopend. Was wel even lekker. Het was nog best warm. Iets van 23 graden. 

We gingen dit keer naar de drogist ride-aide. Ze hadden geen haakjes... ook geen visdraad... toen zijn we maar creatief geweest en gewoon garen gehaald. 

Weer lekker teruggewandeld en de boom verder opgetuigd. Het resultaat was best prima. Bij Mimi's Cafe de kerstdiner uiteindelijk besteld. 

Ina en Eric gingen aan de slag met de haardblokken. De kolossen eruit gehaald en de kleintjes terug gelegd. Het zag er uiteindelijk veel beter uit. Het ziet er nu weer uit als een echte haardje en met de kerstboom er bij... super gezellig. 

Ik ben wat gaan afstoffen en de tafel wat opruimen. Het zorgde voor wat niezen, maar goed... het was daardoor iets minder stoffig. Eric had de afgevallen naalden zeg gezogen dus alles stond er weer prima bij.

Erwin was in de tussentijd wat dingen aan het afronden met zijn werk en kwam er ook gezellig bijzitten tot we naar het restaurant zouden gaan met wat pepernoten op tafel. 

Het restaurant zat in een ander deel van Irvine bij de universiteit van Irvine. Het was een gezellig centrumpje met voornamelijk eetgelegeheden. We hebben daar even rondgelopen en uiteindelijk zijn we rond 6 uur het restaurant ingegaan. 

We zaten buiten. Het was wat fris, maar het scheelde dat er buitenhaarden per tafel waren. Het was nog redelijk rustig dus er was genoeg keus. 

Ze hadden ook een haard branden boven een waterpartij. Eric bestelde wat apitizers.Het verbaast me steeds weer hoe eten snel achter elkaar geserveerd worden. 

Ik had een vrij eenvoudige burger, Erwin een bison burger en Ina en Eric een chicken sandwich. Het was allemaal erg lekker. Eric bestelde nog een toetje wat we met z'n allen deelden. Was eigenlijk prima zo. 

Weer bij Eric terug, gingen we gezellig met z'n allen de trip naar Joshua Tree plannen. In eens kwam Eric met de melding dat er een Shut down mogelijk in de pijplijn zit. Trump is weer moeilijk aan het doen met zijn onzinnigheid. 

Dit zou gevolgen kunnen hebben op ons reisje naar Joshua Tree, maar ook de reis van Erwin en ik... als we de Nationale Parken niet in kunnen... 

Goed... we kunnen er nu niets aan doen... Dus het heeft geen zin om ons daar nu druk over te maken.

Rond 9 uur zijn we naar bed gegaan. Ina en ik waren vooral erg moe. We waren ten slotte om 3 uur opgestaan. 

Morgen dus richting Joshua Tree en het idee om rond 9 uur te gaan rijden.