Op weg naar Joshua Tree National Park

Het idee was om rond negen uur weg te gaan... natuurlijk redde we dat niet en gingen we een half uur later weg. 

Het was wat druk buiten Irvine op de snelweg, maar we konden goed doorrijden. Het weer was prima, rond de 20 graden. Het landschap was wat dor, maar hoe dichter we bij het park kwamen, hoe meer bergketens er in de achtergrond ontstonden... Echt mooi en fascinerend.

Na 2,5 uur rijden reden we het park in. Het was nog best een end naar de Visitor Center. We kochten daar een jaarpas voor de nationale parken en kregen daar de kaart van het park. Op een geplastificeerde kaart stonden de wandelroutes. We moesten die fotograferen omdat ze geen papieren exemplaren meer wilden uitdelen in verband met het milieu. 

Vlak bij de Visitor Center was onze eerste wandelroute, Cottonwood Springs. Het zou een loop moeten zijn, maar het stond niet goed aangegeven. Het is uiteindelijk een heen en weertje geworden. Het was een mooie wandeling met vooral waaierpalmen. Het zou een wandeling zijn van 200 meter, maar we zijn een stuk verder gelopen. Ik denk uiteindelijk 1,5 km gelopen of zo. Op gegeven moment waren er stenen met diepe gaten uitgesleten te zien. Het bleek te komen door Indianen die hier geleefd hadden en ze maalden granen en dergelijk op deze stenen waardoor ze uitsleten en diepe gaten achter lieten. 

We reden verder het park door en stopten even bij de Ocotillo Patch. Ocotillo's zijn bepaalde type planten die daar voorkomen. Ik maakte een foto van Ina onder zo'n plant en dat bracht een oud dametje kennelijk op het idee om dit ook te doen... maar ze reisde alleen en vroeg aan Erwin en mij of we onder die plant konden gaan staan zodat zij een foto kon maken. 

De volgende stop was Cholla Cactus Garden. Hier was een wandeling te maken door een veld met "Teddy bear" cactus, hele venijnige cactus die aan je blijft plakken en die je niet makkelijk weg krijgt. Het is jammer dat er mensen zijn die echt absoluut van de paden af moeten om selfies te maken. Kennelijk zijn er ook regelmatig gewonden, want er lag ook een EHBO doos.

Het was daar best mooi en met het licht wat door de naalden schijnt geeft een zachte uitstraling, maar het is alles behalve zacht. 

Onze volgende stop was White Tank. Daar zou de Arch Rock te zien zijn. Het was allemaal niet zo goed aangegeven. Uiteindelijk hebben we rond 2 km rond gewandeld voor we het gevonden hadden. We dachten een route te lopen want we volgenden informatie borden, maar dat ging ergens anders heen. Uiteindelijk gevraagd aan iemand en die wees ons de juiste kant op. Het was al met al een mooie wandeling die we anders niet hadden gelopen als we rechtstreeks naar de Arch Rock waren gelopen. 

Het begon ondertussen wat later in de dag te worden. De zon staat wat lager en je krijgt een mooie gloed op de rotsen. 

We reden langs de Skull Rock. We moesten daar natuurlijk ook even gaan kijken. De rotsformatie leek inderdaad op een schedel. Helaas voor ons wilden allerlei aziaten in de oogkassen en neusgaten zitten waardoor een shot zonder mensen een uitdaging was. 

Er was een meisje die niet meer uit de oogkas durfde... Eric werd ongeduldig en hielp het meisje naar beneden om zo een foto te kunnen maken zonder mensen. We bleven daar niet al te lang hangen want we wilden ook nog naar Key View, wat nog een eindje rijden is. 

We dachten de San Andreas breuk te kunnen zien, maar er hing wat mist in de valley. De zon was onder aan het gaan en dat maakte het allemaal wat mysterieus. 

Het waaide ook wat waardoor het bst koud aanvoelde. Daarnaast was ik best moe aan het worden. Ik was die ochtend weer vroeg op geweest en het was een lange dag zo. 

We besloten door te rijden naar het hotel. De zonsondergang onderweg zorgde voor een prachtige lucht en de maan kwam ook op dus we stopte even bij Cap Rock om nog wat shots te maken. 

Bij het hotel waren we redelijk snel ingecheckt en onze kamers waren dicht bij elkaar, 308 en 314. We zouden elkaar rond half 7 ontmoeten en wat gaan eten. 

Ondertussen was het zeker dat er een shutdown zou zijn vanaf zaterdag. Maar goed, we hadden alles wat we nodig hadden om het park te kunnen zien, dus geen probleem. 

We gingen eten bij Rib & Co. Het was een klein restaurantje en ze hadden alleen nog een plek bij de deur. Dat was niet zo geslaagd, want ik had het al koud. Maar goed, het eten was prima. 

Bij het hotel terug gingen we naar onze eigen kamers. 

We hadden nog even CNN gekeken en de foto's op de tablet gezet een rond een uur of 9 ging ik slapen. Ik was kapot. 

Morgen een volle dag in het park.