Snowy Grand Canyon

4 januari 2019 - Grand Canyon South Rim, Arizona, Verenigde Staten

We stonden op tijd op om te kunnen ontbijten in het restaurant. We pakten de auto en het was nog behoorlijk koud buiten, maar wel zonnig. De vrouw bij de kassa herkende mij aan bij blauwe jas. Ze zei dat ze die kleur hier niet vaak zag en ze herkende het van gisteravond toen we daar ook gegeten hadden. We waren niet zo happy met de bediende die ons er kennelijk uit wilde hebben omdat het ontbijt deel zou sluiten... Grrr... 

We gingen terug naar ons huisje en daar waren onze Italiaanse buren foto's en selfies aan het maken... natuurlijk wilden ze onze hulp. Het was een vriendelijke groep en ze hadden de grootste lol. We pakten onze spullen in en gingen naar de receptie om uit te checken en op weg te gaan naar Baby Rocks. Pfff.... Was dat even een teleurstelling... Ik dacht dat ze een parkeerplaats met een scenic view point zouden hebben, maar dat was er helemaal niet. Het was wel mooi, maar niet zo super als ik had verwacht. We zijn een klein stukje langs de weg gelopen om toch een zo mooi mogelijke foto te maken, maar het werkte eigenlijk niet echt goed. We zijn gauw weer terug naar de auto gegaan en onze weg vervolgd naar de Grand Canyon. We zagen dat het daar wel wat gesneeuwd had, want je moest nog wel goed uitkijken bij de wandelingen naar de overlook points. 

Op de weg naar de visiter center waren er meerdere... wat is de Grand Canyon toch mooi. De Visiter center was natuurlijk gesloten vanwege de shutdown. Wel was er een winkel open. We liepen terug naar de parkeerplaats, maar gingen verkeerd... tja... kan gebeuren... Het is daar behoorlijk groot heb ik bemerkt. 

We kwamen aan bij het hotel en we checkten in. We wilden naar het gebouw Thunderbird rijden met onze kamer, maar konden het niet goed vinden omdat het nergens goed aangegeven werd. Het was allemaal best wel druk. We vonden een plekje om te parkeren. Uiteindelijk bleek het een prima plekje dicht bij onze kamer. Het was een wat oubollig ingerichte kamer, maar verder prima. Er zat een tussendeur in en dat bleek al snel een niet goed geisoleerde lek te zijn... we konden de mensen in de kamer ernaast prima horen...

Nadat we gesetteld waren en wat thee en koffie hadden gedronken, gingen we op onderzoek uit. Er waren 3 restaurants en wat winkeltjes. We vroegen bij eentje "Arizona Room" of reserveringen nodig waren. We konden er om 17.30 uur terecht of anders na zevenen... Nou... dan werd het maar vroeg. We hebben daar meteen gegeten. Voorafje was heerlijke babyspinach salade en het hoofdgerecht een filet mignon. Die was iets minder, maar toch wel lekker. 

Het was ondertussen donker geworden en het was her en der glad door platgelopen sneeuw. We gingen terug naar onze kamer en keken wat nieuws en luisterden naar wat muziek... Op gegeven moment kwam er een indringend muziekje van de buren... een lulleby... kinder deuntje... Het stond voor mijn gevoel vrij luid. We hoorden het door onze muziek en tv heen. Ik dacht eerst dat het voor de kinderen was en dat het na een kwartiertje wel zou stoppen, maar nee... Het ging door en door en door... ik werd er gek van. Het was ondertussen half elf en nog hoorden we die muziek. 

Na wat twijfel ben ik toch op hun deur gaan kloppen. Je hoorde de muziek zelfs luid in de gang. Ik klopte zachtjes aan want ik wilde de kinderen niet wekken. Na 4 keer kloppen kwam er een slaperige vrouw aan de deur en ik vroeg vriendelijk of het wat zachter kon. Ze was kort in haar antwoord en even later ging inderdaad de muziek zachter. Je kon het nog steeds horen, maar heel zachtjes... je vraagt je wel af, wat zijn dit voor een mensen die de hele nacht het zelfde muziekje nodig hebben om te slapen... Maar goed... Het was goed genoeg voor ons en wij gingen niet lang daarna ook naar bed. 

Morgen gaan we de south rim verkennen te voet en met de bus en ook met de auto naar hermit's rest. Hopelijk wordt het weer een mooie dag.