Dag 9 Een hele dag Pompei

1 juli 2019 - Pompei, Italië

We waren beide vandaag bij tijds op. We wilden rond kwart voor negen bij de ingang staan van Pompei. We hadden Camping Zeus gekozen vanwege de liggen. Het ligt namelijk naast de ingang van Pompei zodat we geen auto nodig hadden. 

Er stonden aardig wat mensen bij de toegangshek, maar het was nog niet overdreven druk. De kassa's bevonden zich binnen het hek dus het was even doorlopen om in de rij te staan. Het ging allemaal redelijk netjes. We waren redelijk snel aan de beurt en we hebben combi kaartjes gekocht zodat we morgen ook nog naar wat bezienswaardigheden kunnen. Ik haalde een plattegrond op bij de InfoPoint. 

Het was even goed uitzoeken hoe de kaart werkte en hoe je dat in de straten kan herkennen. We wilden de 7 uur wandeling doen zodat je zoveel mogelijk van het park kan zien. 

We begonnen met een toelichtende filmpje over de stad. Er werd wat verteld over de verschillende bezienswaardige locaties via een animatie en een Reliefkaart waar de locaties op aangegeven werd als ze het ergens over hadden. 

Na de film liepen we de stad in via een hele steile opgang. We gingen eerst naar het Forum. Omdat het nog relatief vroeg was, kon je het allemaal nog redelijk rustig beleven. Er stonden allemaal groepjes met gidsen, soms busgroepen (Aziaten) en kleinere groepjes (Westers). Af en toe luisterden we mee, want dan krijg je toch net even wat extra informatie. Van daar uit zijn we naar de Villa dei Mysteri. Het was wel een stukje lopen, maar het mooie was dat het nog niet druk was in die richting. Je zag dus de wat verlaten straten. Net buiten de stad is de begraafplaats. Daar zie je allemaal tombes langs de weg staan. Doordat het nog relatief vroeg was, waren de schaduws ook lang en kon je meer in de schaduw lopen. Was ook wel nodig. Het laatste stukje naar het huis was een pad wat opnieuw werd aangelegd. Er zit wel een helling op en de bouwlui die daar met kruiwagens liepen hadden kruiwagens met een motortje. Geweldig toch! Geef ze eens ongelijk. Een groot deel van het huis is bewaard gebleven. Ook weer de mozaiek vloeren en de geschilderde wanden. Ook het structuur van het huis met kolommen waren goed bewaard. In het huis waren ook 2 gevonden lichamen tentoongesteld. Ze hebben gips in de holtes laten vollopen en die er vervolgens uitgebikt. Zo kon je redelijk goed zien hoe de mensen eruit zagen. Het is wel triest om te zien dat ze zich lijken af te weren van wat er op hen afkomt. Ergens anders las ik weer dat die houding niet daardoor kwam, maar van de hitte dat de spieren samen trekken... Ik denk toch het eerste. Dit waren mensen die wisten dat er iets stond te gebeuren, want velen waren weggetrokken toen de aardbevingen begonnen. Om een of andere reden wilden of konden deze mensen niet weg. 

Goed, na het bezoek aan dit huis zijn we weer terug naar de stad gelopen om daar het een en ander te bezoeken. We hebben van alles gezien. Mozaiekvloeren beschilderde muren en plafonds, binnenplaatsjes, molenstenen van graanmolens, echt van alles. Redelijk wat woningen waren afgesloten. Dat was wel jammer. Maar er was verder genoeg te zien.

Het was behoorlijk warm, maar er waaide een wind en je kon toch redelijk vaak schaduw vinden van de gebouwen. Vaak kon je gewoon op de stoep zitten want die zijn vaak vrij hoog. Als je een straat wilt oversteken, heb je echt stapstenen om over te steken. De eerste type zebrapad, lijkt me zo.

Aan de rand van de stad bevindt zich de amphitheater. Dit is zo gekozen om de duizenden bezoekers de ruimte te geven. Ook de twee theaters liggen aan de zuidrand van de stad. Een kleine waar echt toneel werd gehouden en de grote, maar daar konden we niet bij. DIe werd gebruikt voor hedendaagse optredens. Dat zie je vaker in dit soort opgravingen, dat ze de theater altijd ontsieren met hedendaagse zooi, maar goed. Het is niet anders. 

Aan het eind nadat we alles zo min of meer gezien hadden, zijn we weer naar de film gegaan. Nu hebben we de stad gezien en kunnen we dingen herkennen... Ook om even bij te komen. We hadden er ondertussen al bijna 9 km op zitten. Nog even een boek over Pompei gekocht en toen weer richting camping. 

Mijn voeten deden zo'n zeer... Die verrekte peesplaat was weer op gaan spelen. Ik ben in de tent gaan liggen om er even geen druk op te hebben en Erwin gaf me nog wat pijnstilling. Ik heb even geslapen en Erwin was avondeten gaan halen. 

Toen hij terug was zijn we even gaan douchen en hebben we lekker gegeten. Het was heel simpel, kipfilet en courgette, maar het was meer dan genoeg.

Nog even buiten gezeten tot een uur of 11 en daana ging bij mij echt het lampje uit. Tijd om te gaan slapen. Het voelt allemaal klammig aan... niet zo heel lekker.

Morgen doen we het rustig aan. We hadden een combi ticket gekocht en je kon dan nog 2 andere locaties bezoeken. Maar eerst gaan we een rustige ochtend houden.