Dag 10 Nog meer opgravingen

2 juli 2019 - Pompei, Italië

Wow halverwege de vakantie en veel gezien en gedaan.

We twijfelden of we hier nog een 4de nacht zouden blijven, maar we besloten dat toch maar wel te doen. We luieren lekker in de ochtend. In elk geval tot we geen schaduw meer hebben op onze standplaats... Daarna zijn we op zoek gegaan naar de twee afgravingen van de combi ticket. De eerste was Oplontis. Hier staat een huis wat geweest is van de tweede vrouw van Nero. Het wonderlijke is dat daar geen lichamen zijn gevonden. Ze vermoeden dat dat komt door de verbouwing die daar gaande was en misschien wel in combinatie met de aardbevingen die er waren voorafgaand aan de vulkaanuitbarsting.

Toen we aan kwamen rijden dachten we de poort in te gaan, maar ze stuurden ons naar de straat die er naast liep... Hij raadde aan achteruit de straat in te rijden en dan achter de al geparkeerde auto's te staan... Het was namelijk een eenrichtingsweg. Ok dan... dat doen we dan maar... Ze waren heel vriendelijk. Dat merk je sowieso dat bij de minder toeristische attracties de mensen over het algemeen veel aardiger zijn. 

We hadden een plattegrond van de woning en een boekje met uitleg over de verschillende vertrekken en schilderingen. Het was weer zeer indrukwekkend. De hoeveelheid kleine vertrekken. De mooie schilderingen op zowel de muren als plafonds... maar ook de mozaiek op de vloeren. Maar ook over de verbouwing, dat het badhuis een zitkamer is geworden en dat er een soort trainingsruimte was met bankjes om uit te rusten. Ook was er een enorme zwembad. 

We zagen op de kaart dat er ook een wc was. Daar wilden we ook een kijkje nemen, maar we wisten niet precies hoe we er moesten komen. We zagen het gangetje vanuit de buitenkant van het huis, maar mochten er daar niet door... dus we moesten weer door het huis en vanuit de dolhof aan kamers de wc vinden. Uiteindelijk wel gelukt. De badruimte was wel vele malen kleiner geworden ten opzichte van wat het was... ben benieuwd of er nog een bijgebouwd was als de verbouwing klaar zou zijn komen. 

Er was ook een soort gastenvleugel... In de tijd dat dit huis gebruikt werd, was er uitzicht op de zee... Er is een behoorlijke laag as en lava op de hellingen terech gekomen dat de omliggende grond nu veel hoger is. Daarnaast is alles natuurlijk volgebouwd, dus van dat uitzicht zie je niets meer.  Maar ik kon het me wel voorstellen. Mooie zitruimtes waar je uitzicht had op de zee of zwembad... 

Tot onze verbazing kwamen we een Amerikaan tegen die we in Villa Adriana ook ontmoet hadden. Hij had ons toen een aardbei aangeboden. We hebben een tijdje met hem gepraat. Hij komt ook uit Massachusetts. Hij heeft in diverse staten van de VS gewoond en is ook een aantal jaren in het buitenland aan het reizen geweest. Nu was hij aan het rondreizen door Italie en zou nog naar Griekenland gaan voor hij weer richting VS zou gaan. Hij wilt in Maine een boerderijtje starten en ook weer zelfvoorzienend zijn. Grappig... dat is kennelijk helemaal in... dat wilde die knul van de lifters ook. 

We zijn de laatste vertrekken nog wezen bekijken. Er was nog een huis die opgegraven was, maar die was niet bezoekbaar. Daar hadden ze rond de 30 lichamen en 1 vertrek gevonden. Het was waarschijnlijk een wijnhandelaar. Opmerkelijk was, dat deze mensen aardig wat geld op zak hadden. 

De volgende stop was een kleine museum naast nog een kleine opgraving Boscoreale. In het museum waren allerlei vondsten uitgestald van verschillende woningen in de omgeving waaronder een varken en een hond. 

Ook werd er uitgelegd hoe Pompeii, Erculeum en andere omgevingen bedolven waren en wat het verschil was tussen de twee. 

Boven was er ook nog een tentoonstelling waar twee restanten van boten tentoongesteld werden. Het waren een boomstam wat uitgehold was en diende als een platte schuit om goederen over de rivier te verplaatsen. 

We zijn daarna terug naar de camping gegaan. We besloten om vroeg te eten bij een van de uitgestorven restaurantjes. Ik had een lasagna en Erwin weer een pizza. Als voorafje hadden we een pastarol gevuld met spinazie en ricotta. Erg lekker.

De rest van de avond lekker bij de tent gezeten en wat foto's bekeken. 

Morgen wordt een lange dag. Dan gaan we naar de andere kust met een tussenstop in Matera waar rotswoningen zijn. Zonder stop is het ongeveer 4,5 uur rijden. 

Alles was klam, dus het slapen zal licht onaangenaam zijn...